سیف الملوک صفحہ 24

دیہو دعائیں جے میں کہوٹا تراں اگے صرافے	ہک ہک سخن مریدی قیمت پاہو نال انصافے
حضرت مرشد دمڑی والا کرے قبول بندے	امت اپنی وچہ رلائے پاک رسول بندے نوں
ست اتے دو ہور محمد اوپر اس تہیں آہے	سن مقدس ہجری دساں باراں سے ست داہے
سفر العشق بنائی مولےٰ ہو ؤس فضل جنابی	ماہ رمضان مبارک اندر وقت بہار گلابی
بھین وڈی فرماندی ایہو پتے ربے نوں پکے	عمر مصنف دی تد آہی تن داہے تن یکے
کھڑی ملک وچہ لوڑن جیڑے طلب بندیدی رکھن	جہلم گھاٹوں پربت پاسے میرپورے تہیں دکہن
برا خدائی میں پر آکھو فاتحہ خیر دعائیں	پڑہنے سننے والے بھائی شوق دیوے رب سائیں
بیڑی چاہڑ نبی دی مینوں تار لگادے بنے	ہر وچہ ہر دا سر نیارا متے کسےدی منے
جے رب سچے روشن کیتے رہسن سخن نشانی	میں شواہدا مر خاک رلیساں جھل ہجر دی کافی
ماؤ پیؤ قبرے اتے ہتھ کھلے ونج کر سن	جیوں پت تساڈے بھائی دیسن جے کجہ سرسن
خبر نہیں ایہ سخن محمد ترسن یا ناں ترسن	آپو اپنے ورثے اتے قدم اگیرے دہرسن
بنام حضرت پیر روشن ضمیر قدس اللہ تعالیٰ سرۃ العزیز
کس نوں درد اساڈا ہوسی روگ نہ رنڈے ور نوں	کون بندے نوں یاد کریسی ڈہونڈے کون قبر نوں
تیرا روح محمد بخشا تک سی کیہڑے درنوں	روح درود گہنن سبہ جاسن آپو آپنے گھر نوں
نہیں کسے ول لینا کوئی ناں چہڈ چلے تڑٹی	ناں گھر چاڑے ناں سوکھ ڈہٹے ناں کجہہ کھٹی کہٹی
خالی ہتھ محمد بخشا ٹری نکاری لٹی	جے کجہہ آیا سو مونہہ پایا تلی رکابی چٹی
اٹھویں روز دیونگے گلی جے کجھ گھر وچہ ورتے	انس اولاد تساڈی بھائی پڑہسن بیٹھ قبر تے
جاسی روح محمد میرا پیر سچے دے درتے	مینوں ہور نہیں کوئی پاسا آسا کس دے گھر تے
کلمہ چند دربیاں اوصاف عشق و عاشق و حلاوت اہل سوز و گدا ز محرم راز
مرہم پھٹ اونہاندے بھانے ہکو جیہا سکہایا	سدا سکہالے اوہو بھائی عشق جنہاں گہٹ آیا
رکھ امید سجن دے دردی کٹن جو بن آئی	تاج تخت سلطانی چہڈ کے ٹھوٹھا پھڑن گدائی